Πορεία Εξωνεφρικής Κάθαρσης – Μεταμόσχευσης

ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ

1913 : Οι Abel, Roundtree και Turner ανακαλύπτουν ένα είδος φίλτρου με ένα σύνολο κολλοειδών σωλήνων διαμέσου των οποίων περνούσε το αίμα.  Η ομάδα περιγράφει μια μέθοδο απομάκρυνσης φαρμάκων από αίμα ζώων.

1916: Ο McLean ανακαλύπτει έναν αντιπηκτικό παράγοντα στο ήπαρ των ζώων που το ονόμασε ηπαρίνη. Το 1936 χρησιμοποιήθηκε, μετά από επεξεργασία, για πρώτη φορά η ηπαρίνη ως αντιπηκτικό σε άνθρωπο.

1924: Ο George Haas εφαρμόζει την πρώτη διαδικασία αιμοκάθαρσης σε άνθρωπο.

1937: Παραγωγή, από τους Kolff και Berk, φίλτρου από σωλήνες σελοφάν τυλιγμένους γύρω από μια κυλινδρική κατασκευή που ήταν βυθισμένη σε διάλυμα ηλεκτρολυτών.  Σημαντικός σταθμός στην εξέλιξη της αιμοκάθαρσης.

1938: Η πρώτη αιμοκάθαρση in vitro.

1943: Η πρώτη αιμοκάθαρση σε ασθενή χωρίς επιτυχία.

1945: Ασθενής με Νεφρική Ανεπάρκεια υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση  με επιτυχία.

1948: Πρώτη αιμοκάθαρση σε ασθενή με τον τεχνητό νεφρό και φίλτρο Kolff.

1948: Οι Skeggs-Leonards ανακαλύπτουν το φίλτρο παράλληλων πλακών.

1956: Το πρώτο φίλτρο μιας χρήσης δημιουργείται από τον Travenol.

1965: Ανακαλύπτονται τα τριχοειδικά φίλτρα και την ίδια χρονιά η Gambro αρχίζει την μαζική παραγωγή των φίλτρων παραλλήλων πλακών στην Ευρώπη. 

ΠΕΡΙΤΟΝΑΪΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ

Τέλη 19ου αιώνα: Ο Wagner πειραματίστηκε με περιτοναϊκές πλύσεις σε ζώα.  Την ίδια εποχή οι Starling και Tubby μελέτησαν την απορρόφηση ουσιών από την περιτοναϊκή κοιλότητα.

1923: Ο Gantner αναφέρει περιτοναϊκή πλύση (κάθαρση) σε άτομα με νεφρική νόσο.

1946: Οι Seligman, Frank και Fine εφάρμοσαν επιτυχώς Περιτοναϊκή Κάθαρση (ΠΚ) σε ασθενείς με Οξεία Νεφρική Ανεπάρκεια.

1959: Άρχισε η μαζική παραγωγή διαλύματος ΠΚ σε γυάλινα δοχεία.

1962: Ο Boen και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν ένα σύστημα αυτόματης ΠΚ. Η μέθοδος ήταν πολύπλοκη και δύσχρηστη, γι’αυτό το λόγο και όχι πολύ δημοφιλής.

1965: Οι Weston και Roberts περιγράφουν την τοποθέτηση ενός νάιλον καθετήρα για επείγουσα ΠΚ.  Το ίδιο διάστημα ο Boen δημιουργεί έναν καθετήρα από latex και τον χρησιμοποιεί σε χρόνια ΠΚ.

1968: Ο Tenckhoff χρησιμοποίησε ένα λαστιχένιο καθετήρα με διπλούς δίσκους σιλικόνης για τη μακροχρόνια ΠΚ.

1976: Οι Popovich και Moncrief περιέγραψαν μια νέα μέθοδο ΠΚ, τη γνωστή Συνεχή Φορητή Περιτοναϊκή Κάθαρση (ΣΦΠΚ).

1978: Εγκρίθηκε η χρήση σάκων από πολυβινύλιο για τα διαλύματα ΠΚ.  Οι σάκοι ήταν μιας χρήσης.

1981: Άρχισε η μαζική παραγωγή μηχανημάτων Αυτοματοποιημένης ΠΚ (cyclers).

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ

1902: Οι πρώτες επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις σε ζώα έγιναν στην Ιατρική Σχολή της Βιέννης στην Αυστρία.

1909: Έγιναν στη Γαλλία τα πρώτα πειράματα μεταμόσχευσης νεφρού σε ανθρώπους χρησιμοποιώντας νεφρούς από ζώα.

1933: Η πρώτη μεταμόσχευση νεφρού από άνθρωπο σε άνθρωπο. Απέτυχε λόγω μη συμβατότητας του μοσχεύματος (άγνωστη έως τότε η συμβατότητα).

1940: Ο Sir P.Medawar, στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, πειραματίζεται με την ανοσολογική πλευρά της απόρριψης οργάνων.

Αρχές του ’50: Φάρμακα με βάση την κορτιζόνη χρησιμοποιούνται για την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, οδηγώντας σε επιτυχή μεταμόσχευση νεφρού.

1954: Ο J.Murray και οι συνεργάτες του στο  Νοσοκομείο Peter Bent Brigham της Βοστώνης επιτυγχάνουν την πρώτη μεταμόσχευση νεφρού ανάμεσα σε δίδυμα αδέλφια, χωρίς τη χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.

Δεκαετία ’60:  Εξελίχθηκαν οι τεχνικές ιστοσυμβατότητας.

1961: Άρχισε η συνδυαστική χρήση δυνατών ανοσοκατασταλτικών, δίνοντας ώθηση στις μεταμοσχεύσεις νεφρού.

Δεκαετίες ’80 και ’90: Νέες τεχνικές, νέα φάρμακα έκαναν τις μεταμοσχεύσεις πιο ασφαλείς και αποτελεσματικές.

2016 Powered By Ελληνική Νεφρολογική Εταιρεία Νοσηλευτών (Ε.Ν.Ε.Ν.)