ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ
1913 : Οι Abel, Roundtree και Turner ανακαλύπτουν ένα είδος φίλτρου με ένα σύνολο κολλοειδών σωλήνων διαμέσου των οποίων περνούσε το αίμα. Η ομάδα περιγράφει μια μέθοδο απομάκρυνσης φαρμάκων από αίμα ζώων.
1916: Ο McLean ανακαλύπτει έναν αντιπηκτικό παράγοντα στο ήπαρ των ζώων που το ονόμασε ηπαρίνη. Το 1936 χρησιμοποιήθηκε, μετά από επεξεργασία, για πρώτη φορά η ηπαρίνη ως αντιπηκτικό σε άνθρωπο.
1924: Ο George Haas εφαρμόζει την πρώτη διαδικασία αιμοκάθαρσης σε άνθρωπο.
1937: Παραγωγή, από τους Kolff και Berk, φίλτρου από σωλήνες σελοφάν τυλιγμένους γύρω από μια κυλινδρική κατασκευή που ήταν βυθισμένη σε διάλυμα ηλεκτρολυτών. Σημαντικός σταθμός στην εξέλιξη της αιμοκάθαρσης.
1938: Η πρώτη αιμοκάθαρση in vitro.
1943: Η πρώτη αιμοκάθαρση σε ασθενή χωρίς επιτυχία.
1945: Ασθενής με Νεφρική Ανεπάρκεια υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση με επιτυχία.
1948: Πρώτη αιμοκάθαρση σε ασθενή με τον τεχνητό νεφρό και φίλτρο Kolff.
1948: Οι Skeggs-Leonards ανακαλύπτουν το φίλτρο παράλληλων πλακών.
1956: Το πρώτο φίλτρο μιας χρήσης δημιουργείται από τον Travenol.
1965: Ανακαλύπτονται τα τριχοειδικά φίλτρα και την ίδια χρονιά η Gambro αρχίζει την μαζική παραγωγή των φίλτρων παραλλήλων πλακών στην Ευρώπη.
ΠΕΡΙΤΟΝΑΪΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ
Τέλη 19ου αιώνα: Ο Wagner πειραματίστηκε με περιτοναϊκές πλύσεις σε ζώα. Την ίδια εποχή οι Starling και Tubby μελέτησαν την απορρόφηση ουσιών από την περιτοναϊκή κοιλότητα.
1923: Ο Gantner αναφέρει περιτοναϊκή πλύση (κάθαρση) σε άτομα με νεφρική νόσο.
1946: Οι Seligman, Frank και Fine εφάρμοσαν επιτυχώς Περιτοναϊκή Κάθαρση (ΠΚ) σε ασθενείς με Οξεία Νεφρική Ανεπάρκεια.
1959: Άρχισε η μαζική παραγωγή διαλύματος ΠΚ σε γυάλινα δοχεία.
1962: Ο Boen και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν ένα σύστημα αυτόματης ΠΚ. Η μέθοδος ήταν πολύπλοκη και δύσχρηστη, γι’αυτό το λόγο και όχι πολύ δημοφιλής.
1965: Οι Weston και Roberts περιγράφουν την τοποθέτηση ενός νάιλον καθετήρα για επείγουσα ΠΚ. Το ίδιο διάστημα ο Boen δημιουργεί έναν καθετήρα από latex και τον χρησιμοποιεί σε χρόνια ΠΚ.
1968: Ο Tenckhoff χρησιμοποίησε ένα λαστιχένιο καθετήρα με διπλούς δίσκους σιλικόνης για τη μακροχρόνια ΠΚ.
1976: Οι Popovich και Moncrief περιέγραψαν μια νέα μέθοδο ΠΚ, τη γνωστή Συνεχή Φορητή Περιτοναϊκή Κάθαρση (ΣΦΠΚ).
1978: Εγκρίθηκε η χρήση σάκων από πολυβινύλιο για τα διαλύματα ΠΚ. Οι σάκοι ήταν μιας χρήσης.
1981: Άρχισε η μαζική παραγωγή μηχανημάτων Αυτοματοποιημένης ΠΚ (cyclers).
ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ
1902: Οι πρώτες επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις σε ζώα έγιναν στην Ιατρική Σχολή της Βιέννης στην Αυστρία.
1909: Έγιναν στη Γαλλία τα πρώτα πειράματα μεταμόσχευσης νεφρού σε ανθρώπους χρησιμοποιώντας νεφρούς από ζώα.
1933: Η πρώτη μεταμόσχευση νεφρού από άνθρωπο σε άνθρωπο. Απέτυχε λόγω μη συμβατότητας του μοσχεύματος (άγνωστη έως τότε η συμβατότητα).
1940: Ο Sir P.Medawar, στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, πειραματίζεται με την ανοσολογική πλευρά της απόρριψης οργάνων.
Αρχές του ’50: Φάρμακα με βάση την κορτιζόνη χρησιμοποιούνται για την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, οδηγώντας σε επιτυχή μεταμόσχευση νεφρού.
1954: Ο J.Murray και οι συνεργάτες του στο Νοσοκομείο Peter Bent Brigham της Βοστώνης επιτυγχάνουν την πρώτη μεταμόσχευση νεφρού ανάμεσα σε δίδυμα αδέλφια, χωρίς τη χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.
Δεκαετία ’60: Εξελίχθηκαν οι τεχνικές ιστοσυμβατότητας.
1961: Άρχισε η συνδυαστική χρήση δυνατών ανοσοκατασταλτικών, δίνοντας ώθηση στις μεταμοσχεύσεις νεφρού.
Δεκαετίες ’80 και ’90: Νέες τεχνικές, νέα φάρμακα έκαναν τις μεταμοσχεύσεις πιο ασφαλείς και αποτελεσματικές.